Πάνω από τους μισούς ασθενείς στο Ηνωμένο Βασίλειο (58%), που διαγιγνώσκονται με κάποιον από τους έξι καρκίνους με τη μικρότερη επιβίωση (εγκεφάλου, πνεύμονα, ήπατος, στομάχου, παγκρέατος και οισοφάγου), πεθαίνουν εντός ενός έτους, σύμφωνα με στοιχεία του «Less Survivable Cancers Taskforce», βρετανικού συνασπισμού φιλανθρωπικών οργανώσεων με στόχο τη βελτίωση στα ποσοστά επιβίωσης για τους καρκίνους με τη χείριστη πρόγνωση. Σημειώνεται ότι το αντίστοιχο ποσοστό για όλους τους καρκίνους είναι περίπου 30%.
α την επιβίωση είναι ακόμη πιο ανησυχητικά στη Σκωτία, τη Βόρεια Ιρλανδία και την Ουαλία, όπου πάνω από το 60% των θανάτων επέρχονται στον έναν χρόνο από τη διάγνωση. Κάθε χρόνο, αναφέρει το βρετανικό κέντρο έρευνας για τον καρκίνο Cancer Research UK, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι διαγιγνώσκονται με κάποιον από τους προαναφερθέντες έξι καρκίνους στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίοι ευθύνονται για τους μισούς σχεδόν ετήσιους θανάτους από καρκίνο.
Διαγνώσεις σε προχωρημένο στάδιο
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι η διάγνωση αυτών των καρκίνων σε προχωρημένο στάδιο, επισημαίνει η Mail Online που ανέδειξε το θέμα. Μόλις το 28% των ασθενών στο Ηνωμένο Βασίλειο διαγιγνώσκονται νωρίς (στο στάδιο 1 ή 2), σε σύγκριση με το 54% για όλους τους άλλους καρκίνους. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η διάγνωση σε προχωρημένο στάδιο περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες για αποτελεσματικές θεραπείες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα ποσοστά επιβίωσης.
Μαρτυρίες ασθενών
Η Cheryle Brandon, μια 52χρονη γυναίκα από το Surrey, μίλησε για τη δική της «σκληρή» εμπειρία με τον καρκίνο του οισοφάγου και τη διάγνωσή του τον Δεκέμβριο του 2022, όταν η νόσος βρισκόταν στο στάδιο 4:
«Τα συμπτώματά μου ξεκίνησαν με παλινδρόμηση και δυσπεψία και ο γιατρός μου έδωσε αντιόξινα φάρμακα για το στομάχ. Στην αρχή ένιωθα καλύτερα, αλλά έξι περίπου μήνες αργότερα άρχισα να έχω πόνο στο στήθος, δυσκολευόμουν να καταπιώ και άρχισα να πνίγομαι όταν προσπαθούσα να φάω. Περαιτέρω εξετάσεις αποκάλυψαν ότι είχα καρκίνο του οισοφάγου, που θεωρήθηκε ότι είχε κάνει μεταστάσεις στους πνεύμονες, το ήπαρ, τις φωνητικές χορδές και τους λεμφαδένες μου.
»Ο όγκος μου ήταν ανεγχείρητος (επειδή βρισκόταν πολύ κοντά στην καρδιά μου), αλλά παραδόξως, μετά από εξαντλητικές χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες, μου ανακοινώθηκε ότι ήμουν ελεύθερη νόσου. Τώρα ζω την κάθε στιγμή και βοηθάω στην ευαισθητοποίηση για αυτή την εξαιρετικά επιθετική ασθένεια».
Η Brandon νίκησε τα προγνωστικά και έδωσε την ελπίδα πως, ακόμα και στους πλέον δύσκολους καρκίνους, μπορεί να γίνει η ανατροπή. Είναι η ανατροπή για την οποία ελπίζει κάθε ασθενής μα, δυστυχώς, δεν είναι δεδομένη.
Πριν κάποια χρόνια, οι φανς του Harry Potter αποχαιρέτησαν τον αγαπημένο τους Καθηγητή Snape, τον ηθοποιό Alan Rickman που διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος το 2015 και απεβίωσε ένα χρόνο μετά, σε ηλικία 69 ετών. Η ίδια νόσος στέρησε τη ζωή στον Αμερικανό ηθοποιό Patrick Swayze το 2009, σε 18 μόλις μήνες από τη διάγνωσή του. Τέλος, ο τραγουδιστής των Wanted, Tom Parker, έφυγε τον Μάρτιο του 2022, μέσα σε δύο χρόνια από τη διάγνωσή του με μη εγχειρήσιμο γλοιοβλάστωμα (εγκεφαλικός όγκος).
Ανάγκη για άμεση δράση
Παρά τον επιπολασμό τους, η έρευνα για τους καρκίνους με τη μικρότερη επιβίωση υποχρηματοδοτείται. Η Anna Jewell, πρόεδρος της Less Survivable Cancers Taskforce, δήλωσε: «Το γεγονός ότι πάνω από τους μισούς ανθρώπους που διαγιγνώσκονται με έναν επιθετικό καρκίνο δεν θα ζήσουν πάνω από έναν χρόνο είναι απλώς απαράδεκτο. Είναι απαραίτητο όλες οι κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου να λάβουν άμεσα μέτρα για την ανάπτυξη και την εφαρμογή εθνικών σχεδίων δράσης, στοχευμένων στους καρκίνους με χειρότερη πρόγνωση, ώστε να βελτιωθούν οι εκβάσεις για αυτούς τους ασθενείς».