Και ποιος δε θα ήθελε να «καίει» λίπος βλέποντας παράλληλα τον αριθμό στη ζυγαριά να κατεβαίνει; Σύμφωνα με νεότερη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, αυτό θα μπορούσε να γίνει εφικτό, εάν επιλέξουμε έναν δραστήριο τρόπο ζωής, που θα περιλαμβάνει τη συστηματική άσκηση.
Παρόλα αυτά, προτού βιαστείτε να παραγγείλετε μπέργκερ με διπλό μπέικον, η μελέτη δεν εξέτασε τη διατροφή, επειδή είναι δύσκολο να ελεγχθεί, αλλά εστίασε στο πώς μεταβολίζεται το λίπος. Για να το ερευνήσουν, ανέλυσαν τα αποτελέσματα δύο ομάδων εθελοντών, εκ διαμέτρου αντίθετες: «σούπερ υγιείς» άνδρες αθλητές και άνδρες με διαβήτη τύπου 2 που έκαναν ελάχιστη έως καθόλου άσκηση.
Ανταλλάσσοντας προγράμματα άσκησης για οκτώ εβδομάδες, οι αθλητές πέρασαν μια περίοδο που δεν ασκούνταν καθόλου, κάνοντας ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα άσκησης 9,5 ωρών την 9η εβδομάδα ενώ αντίθετα τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 ακολούθησαν μια προπόνηση αντοχής όπου γυμνάζονταν πέντε ώρες την εβδομάδα. Πριν και μετά την αλλαγή του τρόπου ζωής, οι συμμετέχοντες έλαβαν μικρές ποσότητες από διαφορετικά λίπη μέσω ενδοφλέβιας ένεσης και υποβλήθηκαν σε μαγνητικές τομογραφίες, για να παρατηρήσουν οι ερευνητές πώς συμπεριφερόταν το λίπος μέσα στα μυϊκά τους κύτταρα.
Όπως ανέδειξαν τα αποτελέσματα, η ομάδα με διαβήτη τύπου 2 έχασε βάρος, βελτίωσε την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μείωσε τη χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια και τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας, ένα αποτέλεσμα μάλλον αναμενόμενο. Αντίστοιχα, όμως, διαπιστώθηκε ότι στους αθλητές, τα κορεσμένα λιπαρά χρησιμοποιούνται κατά κόρον για τη σωματική δραστηριότητα ως «προτιμώμενη πηγή ενέργειας».
«Ανακαλύψαμε ότι οι αθλητές αποθηκεύουν και χρησιμοποιούν εντατικά το κορεσμένο λίπος για σωματική δραστηριότητα υψηλών επιδόσεων και, αντίθετα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, παρατηρήσαμε κατά κύριο λόγο αποθήκευση. Αποδείξαμε επίσης ότι για αυτά τα άτομα, η προπόνηση αντοχής αύξησε την αποθήκευση και τη διάθεση κορεσμένου λίπους στα σκελετικά μυϊκά τους κύτταρα σε βαθμό που έγιναν όμοιοι με τους αθλητές που απείχαν από την άσκηση μετά από 8 εβδομάδες προπόνησης», δήλωσε η καθηγήτρια Δρ Dana Dawson, πρόεδρος Καρδιαγγειακής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο.
«Συνολικά, η πιο εντυπωσιακή και εντελώς νέα προοπτική που εξάγαμε από αυτή τη μελέτη είναι ότι δεν υπάρχει ένα μέγεθος που να ταιριάζει σε όλους και ότι η καρδιομεταβολική υγεία κάποιου υπαγορεύει πόσο αποτελεσματικά το σώμα χρησιμοποιεί διαφορετικά λίπη ως καύσιμο» συνεχίζει. «Τα αποτελέσματα αυτά είναι εντελώς νέα και αναδεικνύουν πώς η διατήρηση της φυσικής κατάστασης και της δραστηριότητας βελτιώνει τον μεταβολισμό των κορεσμένων λιπών ως άμεσο όφελος της άσκησης» καταλήγει.
Η συμβολή της άσκησης
Ο καθηγητής Bryan Williams, επικεφαλής επιστημονικός και ιατρικός υπεύθυνος του Βρετανικού Ιδρύματος Καρδιάς, δήλωσε: «Αυτή η μικρή μελέτη ενισχύει τα οφέλη της διατήρησης της δραστηριότητας για την υγεία της καρδιάς. Αν και η μελέτη συνέκρινε δύο πολύ συγκεκριμένες ομάδες, τα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους λίπους» επισημαίνει.
«Είναι σημαντικό ότι η μελέτη δεν αξιολόγησε τον αντίκτυπο της κατανάλωσης λίπους και η υπάρχουσα συμβουλή παραμένει να προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε τα κορεσμένα λιπαρά στη διατροφή με ακόρεστα λιπαρά. Επιπλέον και όσον αφορά τη σωματική δραστηριότητα, είναι σημαντικό να μπείτε σε μια ρουτίνα άσκησης που σας αρέσει και που μπορείτε να τηρήσετε. Προσπαθήστε να φτάσετε σε 150 λεπτά δραστηριότητας μέτριας έντασης την εβδομάδα, όπως γρήγορο περπάτημα, κολύμπι ή ποδηλασία» καταλήγει.